Bilmeyenler için Sevgililer, Bir Oburdur ile gönlümüzü fetheden Berkun Oya’nın senaryosunu yazdığı, Mükemmel Yüzyıl ve Vavien sinemaları ile Türkiye‘nin A sınıfı direktörleri ortasına giren Taylan Biraderlerin direktörlüğünü yaptığı bir sinema. Takımında; Engin Günaydın, Haluk Bilginer, Fatih Artman, Halit Ergenç, Bergüzar Korel, İrem Sak ve daha kaç oyuncuyu görünce doğal olarak ülkece oldukça heyecanlandık. Ancak çıkan sonuç bir çok kişi için hayal kırıklığı oldu. Lakin bu hayal kırıklığı sinemanın iyi ve makûs olmasının ötesinde ne anlattığı ile ilgiliydi. Herkesin sinemadan sonra sorduğu birinci soru: “Bu sinema ne anlatıyor ne anlatıyor Allah aşkına?”
Pekala Sevgililer Ne Anlatıyor? İlla bir açıklama gerekecekse, orta yaştaki bir adam sevmediği ve sıkıldığı bir işte çalışıyor üstelik ablasının yanında yaşıyor ve “Denyo” yeğeninin zorbalığına maruz kalıyor. Sevgilisinden ayrılmak istiyor zira Muhterem’in biraz yalnız almaya ve kendisine odaklanmaya muhtaçlığı var fakat onu da beceremiyor. Artık burada anlamayacak ne var? diyeceksiniz. Fakat Azizler’in baş karıştıran tarafı kıssası değil, senaryo yapısı. Zira sinema, alıştığımız 3 kesimli yapıya uymuyor. Yani bir kıssa; başlar, gelişir ve sinemanın sonunda bir sonuca varır. Azizler’de ise bildiğimiz manada ne başlayan, ne gelişen, ne de biten bir şey var. Her şey, tıpkı Yüce’nin hayatı üzere; sıkıcı, anlamsız, tekdüze ve kısır bir döngüde ilerliyor. Hepimizin her gün yaşadığı, kendimizden bunalma halini bir kesit biçiminde sunuyor bize sinema. Bir olay değil durum güldürüsü Sevgililer. Bunda da yanlış bir şey yok. Her sinema klasik anlatıya hizmet etmek zorunda değil. Birileri üzülecek tahminen fakat artık Türkiye sineması da gelişip değişiyor ve klişe anlatılardan uzaklaşıyor. Tek sıkıntısı kendisini totale beğendirmek olan kıssa anlatıcıları azalıyor.
Taylan Biraderler de cesaretli bir tercihle sineması kendi zevklerine nazaran çekip, “seyirci benim umurumda değil. Ben öykümü anlatırım beğenen beğensin beğenmeyen gitsin Exxen izlesin” modunda. Seyirciye orta parmak çeken kendileri üzere kardeş direktör Coen kardeşleri rol model olarak aldıkları bilinen bir şey. Hatta fragmanda da tekrar eden “kolye nerde?” repliği Coen’lerin A Serious Man’deki fragmanına bir gönderme. Ancak maalesef Taylan Kardeşler, Coenlerin o keskin kalemine, acı ve absürt mizahına ve zekice kurdukları seyir keyfi yüksek sinemalarının yanından bile geçemiyor. Zira Azizler’in yapısı ne kadar yenilikçi ise mizahı da bir o kadar demode ve küf.
SİNEMA TÜM ESPRİSİNİ “DENYO CANER” ÜZERİNE KURUYOR
Denyo Caner, bir insan da nefret edilecek ne varsa hepsini bünyesinde barındıran, toplumsal medya fenomeni olacak bir velet tiplemesi. Tipleme diyorum zira Caner, bir karakter değil bir tip. Yalnızca Caner değil öyküdeki herkes karakterden fazla birer tipleme üzere. Bu sebeple sinema, itinasız 5–10 tane birbirinden alakasız Youtube görüntüsünü arka arda izliyormuşsunuz hissiyatı veriyor beşere.
Engin Günaydın’ın oynadığı Muhterem’in öyküsü üzere başlayan sinema, biraz sonra Halit Ergenç ve Bergüzar Korel’in 5 dakikalık skecine dönüyor. Oradan Denyo Caner’in Twitter’da tt olsun diye yapılmış üzere duran gösterisine evriliyor. İkinci yarıda ise Haluk Bilginer’in oynadığı Erbil’in kıssasını izliyoruz. Sanki direktörler hazır Haluk Bilginer’i yakaladık bol bol çekelim mi demişler. Bir de artık Haluk Bilginer’den sıkılmadık mı biraz? Neredeyse her yerde ve 4 projede oynasa 3’ü çöp çıkıyor. Herkes de Haluk Bilginer seçtiyse iyidir diyerek atlıyor sinemalara. Artık gençlere yer verip hem kendisine hem de bize biraz iyilik yapsa. Ve Türkiye’nin en iyi oyuncusu olarak kalsa zihnimizde.
Hülasa Azizler’i Türkiye’de beğenecek kişi sayası 5 kişidir en fazla. Zira asla seyirci dostu bir anlatısı yok. Gerçekle hayalin, hayal ile sıradanın buluştuğu; kimsenin kimseyi dinlemediği, herkesin birbirinin kelamını kesip yalnızca kendi anlatmak istediğini konuştuğu, sıkıcı ve yalnız hayatlarımızı anlatıyor. Ancak bunu yaparken kendisi de en az hayatlarımız kadar sıkıcı ve banal oluyor.
Tekrar de Sevgililer Türkiye’de yeni bir şeylerin denendiğinin habercisi. Muhakkak ki “Türkiye’nin Dijital Platformu” sloganıyla çıkıp kendi dümeninde dönen Exxen’den hayır yok bize. Tüm ümidimiz tekrar Netflix ve gibisi platformlara kaldı.
Haberler.com
