1970’li yıllarda Cüneyt Arkın, Yıldız Kenter üzere usta isimlerle rol alma fırsatı bulan Yeşilçam’ın güzel jönü Sertan Acar, 8 sinemada oynadıktan sonra hayali olan hekimliği yapabilmek için mesleğinin en parlak devrinde sinemayı bıraktı.
Daha sonra Kocaeli’nin Kandıra ilçesine bağlı Kerpe’ye taşınan Acar, burada kendisini tabiata bıraktı. Acar, kurduğu otelde insanları konuk etmenin yanı sıra, burada çeşitli hayvanların bakımını yapıyor.
Havanın hoş olduğu vakitlerde ise teknesiyle denize açılan Acar, hobi olarak balıkçılıkla ilgileniyor. Sertan Acar ve eşi Meral Acar, şöminenin karşısında kahvelerini yudumlayıp sohbet ederek, hayvanlarla ve tabiatla iç içe yaşıyor.
(FOTO: İHA)
“SİNEMAYI BIRAKTIM, DOKTOR OLMAYI TERCİH ETTİM”
Türk sinemasına nasıl başladığını anlatan Sertan Acar, şu sözleri kullandı:
“İlk sinemam Ayşecik. Ediz Hun üzere Yeşilçam’dakilerin birçok merhum oldu. İzzet Günay ile oynadık, Cüneyt Arkınla baba ve oğlu oynadık. Lakin birden fazla vefat etti. Yeşilçam farklı bir olay. Yeşilçam’dan olmaktan da gurur duyuyorum. O vakit diş hekimliğinde okuyordum. 1973-1974 yılında baktım okulda zorluk çekiyorum, mezun olamayacağım sinemayı bırakmaya karar verdim.”
(FOTO: İHA)
“Yıldız Kenter üzere bir dehayla da anne ve oğul olarak Fatma Bacı sinemasında oynama onurunu buldum. En sonki sinemam de Cüneyt Arkın ile Battal Gazi oldu. Ondan sonra katiyen karar verdim, 22-23 yaşında sinemayı bıraktım ve tabip olmayı tercih ettim. Sinemaya 1971 yılında adım attım. Zeynep Değirmencioğlu o vakit ağabeyimin flörtüydü. Hasebiyle vapurla Kadıköy’e geçerken Karaköy’de vapurla iskele ortasına düştü. O vakit üniversite öğrencisiydim, ben de onu çıkarttım. Daha sonra aileyle tanıştık. O vakit da bir sinema yapıyorlarmış. Bana bir teklifte bulundular o denli başladım.”
(FOTO: İHA)
“BURASI BENİM CENNETİM OLDU”
“8 sinemada oynadım. Doktor olmak için sinemayı bıraktım. Yoksa doktor olamayacaktım. Daha sonra buraya 38 sene evvel tesadüf olarak geldim. Burası benim cennetim oldu, çok memnunum. Burada balık tutuyorum, hayvanlarım var, bir otelimiz, bir de deniz kenarında bir kafemiz var. Burası benim için bir cümbüş, ailemle hoş günler geçiriyoruz. Doğal bir ortamda yaşıyoruz, kendimiz grup biçiyoruz. Arıcılık yapıyorum, keçilerim, kazlarım, ördeklerim var. Havanın durumuna nazaran günüm geçiyor. Hava hoşsa denize çıkıp balık tutuyorum, hava yağışlıysa bahçede ya da otel içerisinde kalıyorum.”
(FOTO: İHA)
“HEPSİ BİRER KAHRAMANDI”
“Eskiden kurallar çok berbattı, her şey kısıtlıydı. Hasebiyle şu andaki imkanlara sahip arkadaşlar daha rahat. Eski Türk sinemalarda uçak geçmesi, uçak geçmesi, saatin geçilmesiyle alay ediliyor ya, öbür bir talih yoktu. O zamanki üretimciler ve oyuncular çok sıkıntı koşullarla çalışıyorlardı. Hepsi birer kahramandı. Zorluklar altında çok hoş sinemalar yaptılar.”
(FOTO: İHA)
“KULEDEN AŞAĞI ATLIYORLARDI, GÜÇ İKNA ETTİM”
Acar, Battal Gazi sinemalarının çekimleri yapıldığı esnada başından geçen enteresan bir olayı şu sözlerle anlattı:
“Unutamadığım bir anım Battal Gazi sinemaları çekimi sırasında oldu. Rumeli Hisarları’nda sinemanın çekimi yapılıyordu. Öğle tatili oldu. Herkes kenara çekildi. Bu ortada rejisör benim kuleye çıkıp Osmanlı bayrağını çekmemi söyledi. Üzerimde de şövalye kıyafeti 2 tane kılıç var. Bizanslarla savaştığımız için kılıçlar kan içinde. Tam kuleye çıkınca 2 tane bayan Japon turist beni gördü. Kuleden aşağı atlıyorlardı. Sinema diyorum, sinema diyorum. Aşağı atlıyorlardı, sıkıntı ikna ettim.”
(FOTO: İHA)
İnsanların, kendisini gördüklerinde vakit hala ilgi gösterdiklerini söyleyen Acar, “İnsanlar fotoğraf çektirmek istiyor, eski anıları yad etmek istiyor. Ben de onları kırmıyorum. Onlarla sohbet ediyorum. Onların da güzellerine gidiyor” tabirlerini kullandı.(İHA)
Sözcü
