“ABİ DEDİĞİM KİŞİ BENİ ELLEDİ”
Çocukluğundan bu yaşına kadar yaşadıklarını anlatan Yılmaz, birinci kere yaşadığı bir tacizi de anlattı.
Yılmaz, müthiş hadisesi şu sözlerle lisana getirdi:
* Daha çok küçükken, konutumuza gelen çok yakınım olan, abi dediğim biri tarafından tacize uğradım. Nasıl anlatacaksın geldi beni elledi diye… Bunu kimseye söyleyemedim. Zira bana inanmazlardı. O yüzden akrabalarımla görüşmüyorum.
“PAVYONDA ÇALIŞTIĞIMI AİLEME SÖYLEYEMEDİM”
Yılmaz, kelamlarına şöyle devam etti:
* Annem hasta, kardeşim var. Aileme bakmam lazım. Esasen okuyamayacağımı da biliyorum. Pavyonda çalışmaya başladım. Ancak annem benim türkü barda çalıştığımı sanıyordu.
* Birinci pavyonda çalışmaya başladığımda ürkek bir güvercin üzereydim. Hareketsiz duruyordum sahnede. O günlerden bugünlere geldim.
* Ben ailemi daima bu kesimden uzak tuttum. Kimse kardeşim olduğunu bilmiyordu. Erkek kardeşim hekim oldu. ‘
* Ablası pavyonda çalışıyor’ demesinler, o da mahcup olmasın diye uzak duruyordum. Onu beyaz önlük içinde görünce gözyaşlarımı tutamadım. Bunu ben yaptım diye…
Sözcü
