Pandeminin en ağır yükünü sıhhat çalışanları sırtladı… Hekiminden hemşiresine, eczacısından hasta bakıcısına her branş ve kademeden sıhhat çalışanı yılmadan çalışıp, çaba etti… Kimi vakit mesai arkadaşlarını ve hastalarını kaybetmenin acısıyla sarsılırken, kimi vakit da kendileri virüse yakalanıp mevtle burun buruna geldi… Bilhassa ön cephede olanlar, gecelerini gündüzlerine katıp, çoğumuzun 5 dakika bile içinde kalmaya tahammül edemeyeceği esirgeyici tulum ve maskelerle, canları kıymetine misyonlarını yapmaya devam ediyor… Buruk bir 14 Mart Tıp Bayramı’nda kelamı ‘Pandemi Kahramanları’na bıraktık…
İşte açıklamaları:
Prof. Dr. Müslüm Çiçek (Yoğun Bakım Uzmanı)
Sıhhatte şiddet sona ermeli
Bir yıldan bu yana bütün sıhhat çalışanları görülmemiş bir özveriyle misyonlarına devam ediyor. Daha fazla hastalanıyor ve daha fazla ölüyor. Bu türlü bir tabloya karşın sıhhatte şiddet bitmiyor. Bu bir an evvel sona ermeli. Ayrıyeten virüsün hafife alınmamasını, hayatımızdan çıkana kadar maske, aralık ve hijyen kurallarına titizlikle uyulmasını bir sefer daha hatırlatmak istiyorum. Çünkü beşerler ağır bakımda 10 dakika kalsa hastalıktan korunmanın değerini çok daha iyi anlar.
Prof. Dr. Çağlar Çuhadaroğlu (Göğüs Hastalıkları Uzmanı)
Optimist bir hayalim var
Pandemide iş yoğunluğumuz önemli bir biçimde arttı. Maalesef virüs yükümüz de arttı. Hastalanan ya da hayatını kaybeden sıhhat çalışanları oldu. Yıllardır takip ettiğimiz kronik hastalıkların takiplerinde zorluklar yaşandı. Gelecek yıl 14 Mart’ı düşündüğümde; biraz iyimser bir hayal de olsa, Covid’in geride kalması, az görülen hastalıklardan biri olmasını istiyorum. Bunun için ‘maske-mesafe-hijyen’ tedbirlerini ve aşı olmayı ihmal etmemeliyiz.
Mukadderat Korkmaz (Hemşire)
Birinci sefer çaresizliği öğrendim
15 yıllık çalışma hayatım boyunca birinci sefer çaresizliğin nasıl bir his olduğunu, hastaları ikna etmeye çalışırken öğrendim. Bunların içinde elbette her gün omuz omuza çalıştığım mesai arkadaşlarım, doktorlarımız de vardı. Bir odada ömür uğraşı veren hastaların morallerini yükseltmeye çalışmak çok sıkıntı olsa da bizler bunu elimizden geldiğince yapmaya çalıştık ve hâlâ çalışıyoruz.
Prof. Dr. Osman Erk (İç Hastalıkları Uzmanı)
Covid-19 en kısa vakitte meslek hastalığı sayılmalı
Bu yıl Covid-19 pandemisi nedeniyle çok bedelli Hocalarımız Prof. Cemil Taşcıoğlu’nu, Prof. Emin Darendeliler’i, Prof. Murat Dilmener’i, Prof. Mehmet Seyit Kayacan’ı ve Prof. Sedat Tellaloğlu’nu ve daha nicelerini kaybetmenin ıstırabını yaşıyoruz. Bu süreç bizleri her açıdan çok yordu ve yıprattı. Hâlâ inanılmaz bir efor ve hassaslıkla çalışmaya devam ediyoruz ancak özlük haklarımız, çalışma şartlarımız çok yetersiz. Covid-19’un en kısa vakitte meslek hastalığı olarak kabul edilmesi, hayatını kaybeden meslektaşlarımızın vazife şehidi sayılması için gerekli düzenlemelerin yapılmasını talep ediyoruz.
Dr. Öğr. Üyesi Cüneyt Aydemir (Göğüs Cerrahisi Uzmanı)
Virüs bildiğini okuyor!
Ben hastanemizin başhekimi ve göğüs cerrahisi uzmanıyım. Covid-19’a birinci yakalananlardan biri oldum. Tedavi sürecinde bir odada tek başınıza olmak, oradan bir daha çıkıp çıkamayacağınızı bilmiyor olmak ve geride bıraktığınız bir ailenizin olması gelgitler yaşatıyor beşere. Şu sıralar bir arkadaşımız ağır bakımda ve durumu ciddiyetini koruyor. Tedavi yalnızca ilaç vs. ile olmuyor… Dua ediyoruz… Zira biz gerekeni yapsak da virüs başına nazaran hareket ediyor.
Tabip Cem Gün (Acil Tıp Uzmanı)
Unutulmaz acılar yaşadık
Pandeminin birinci aylarıydı. Acil servis hastalarla doluydu. Böylesine ağır bir gecede 6 aylık bebeğini sıkı sıkıya kucaklamış genç bir anne geldi. Ateşi vardı, nefes almakta zorluk çekiyordu. Covid-19’a yakalanmıştı fakat hasta odamız kalmamıştı. O denli çaresizdi ki aklıma tek tahlil geldi; alçı odası… Odaya oksijen tüpü getirdik, annenin oksijen almasını sağladık. Meskene, çocuklarımın yanına giderken aklımda, o annenin çaresizliği ve kaygı dolu bakışları vardı.
Prof. Dr. Gökhan Demir (Tıbbi Onkoloji Uzmanı)
Kanser patlaması olabilir
CovId-19 pandemisinde kanserler, taramaların ötelenmesi nedeniyle daha geç devirde yani ileri evrede teşhis ediliyor. Hastalarımızın bir kısmı, endişe nedeniyle nizamlı takiplerini yaptırmak istemiyor ya da erken teşhis imkanı sağlayan tarama programlarını erteliyorlar. Bugün taramalarını yaptırmadığı için kanser olduğunu bilmeyen pek çok kişi olduğunu hesaplıyoruz. Bu, gelecek yıllarda adeta bir ‘kanser patlaması’ yaşanacağı manasına geliyor.
Sözcü
