FOX TV erkanlarında yayınlanmaya başlayan Masumiyet dizisinde Hülya Avşar, Deniz Çakır, Mehmet Aslantuğ ve Serkay Tütüncü üzere isimlerle başrolü paylaşan İlayda Alişan, Hürriyet‘e verdiği röportajda hayatının kırılması noktasını, oyunculuk serüvenini ve aşka olan bakışını anlattı.
“9 YAŞINDAYKEN ANNEMİ KAYBETTİK”
“Çocukluğuna dair birinci hatırladığın şey ne?” sorusu üzerine yürek burkan hayat öyküsünden bahseden oyuncu, “Ben 6-7 yaşlarındayken annemin beni okula uğurlamak için uyandırdığı ve yumurta pişirdiği bir an geldi aklıma. Sık sık gözümün önüne gelir. Memnun bir çocuktum. Yarım fakat memnun bir ailede büyüdük.
Annemi ben 9 yaşımdayken kanserden kaybettik. Ablacığım var, bana gözü üzere bakan, annelik eden… Babam (Remzi Alişan) gazeteciydi, yıllarca Hürriyet’te çalıştı. Şefkatiyle bizi sarıp sarmaladı, sevgiyle eğitti. Sıcacık bir yuvamız vardı, hala da öyle” diyerek sevenlerini duygulandırdı.
“OYUNCULUK SERÜVENİM LİSEDEYKEN BAŞLADI”
Oyunculuk macerasının babasının bir arkadaşının kimseye haber vermeden kendisini ajansa kaydettirmesiyle başladığını anlatan hoş oyuncu, kelamlarına şöyle devam etti: “Babamın arkadaşının ajansı vardı. Orada benim fotoğraflarımı çekiyorlar fakat yıllarca rastgele bir işin içinde bulunmuyorum… Yıllar sonra, ben lisedeyken bir dizi teklifi geldi. Görüşmeye gittim, deneme çekimine girdim ve işe seçildim. Oyunculuk serüvenim de işte bu türlü başladı.”
Genç oyuncu İlayda Alişan’ın röportajından kesitler şu biçimde:
Hangi noktada “Bu benim mesleğim olur” dedin?
“Çocukluğumda oyunculukla ilgili hayallerim yoktu. Lise çağlarındaysa sanatla ilgilenir oldum. Okuldan kaçar, tiyatroya, sinemaya giderdim. Birinci dizimi çekmeye başladığımda içimde bana kendimi buraya ilişkin olduğumu hissettiren bir ateş vardı. Hala var. Daima de olsun…”
Madem içinde o ateş vardı, neden Bilgi Üniversitesi’nde moda tasarımı okudun?
“Orası biraz karışık. Ailem bir altın bileziğim olsun istedi. Ben de o vakitler şimdiki kadar gözü kara değildim, inançlı alan insanıydım. Modaya da çocukluğumdan bu yana daima ilgim olmuştur. Bir şeyler tasarlamayı, üretmeyi, kendimi bir şeyler üreterek söz etmeyi sevdim. Bu manada kendimi en yakın hissettiğim şey oyunculuk dışında modaydı diyebilirim.”
Aşk sence ne?
“Tanımlayamayacağım kadar uhrevi bir şey.”
Nasıl biri seni tesirler?
“Sonsuz hürmet, inanç ve heyecan veren, huzuru da huzursuzluğu da hissettiğim… Riyakar, bencil ve tutarsız olmayan, hoş gören, hoş bakan biri beni kendine aşık eder mi? Neden olmasın?”
‘Masumiyet’te canlandırdığın Ela, sevdiği erkeğe bir noktadan sonra saplantı derecesinde bağlanıyor. Aşkın saplantıya dönüşmüş hali için ne düşünüyorsun?
“Sağlıksız buluyorum. Kendini gerçek yerden besleyen, niyet gelişimine kıymet veren, travmalarını yardım alarak çözmüş yahut çözmeye çalışan insanların daha sağlıklı sevdiklerini düşünüyorum. Bu yüzden hiç saplantılı olmadım diyebilirim.”
“HİÇ ŞİDDETE UĞRAMADIM DEMEK BİLE RAHATSIZ EDİCİ”
Erkek şiddetine maruz kalan bir genç kızı canlandırıyorsun. O sahne çekilirken neler hissettin?
“Oyuncu olarak öncelikli misyonum, olay örgüsüne sadık bir halde Ela’yı var etmek, ete kemiğe büründürmek. Bayana şiddetin olduğu her sahneyi, şiddete uğrayan bütün bayanların sorumluluğunu üzerimde hissederek oynuyorum. Kendi oyunculuk bardağımın suyunu oradan dolduruyorum. Hem insan olarak, hem bayan olarak hem de tüm bayanlar ismine…”
Sen hiç fizikî ya da ruhsal şiddete maruz kaldın mı?
“Hayatın içinde elbette ruhsal şiddete maruz kalıyoruz. Kalıyorum. Bazen kolay bir kalp kırılması bile, nasibini tahminen bir kesim bundan alıyor. Rastgele bir fizikî şiddete maruz kalmadım, insanın bu yüzden kendini şanslı hissediyor olması bile rahatsız edici. Şiddetin hiçbir çeşidini kabul etmiyorum. Şiddete meyilli, şiddet yanlısı ve şiddeti görmezden gelen beşerler, yani bir noktada kâfi şuur seviyesinde olmayan herkes buna dahil. Yaşadığımız toplumda bayan olmanın zorluğu da şiddetin bir kesimi zati.”
‘MeToo’ hareketi tüm dünyaya yayıldı, oyunculardan öteki meslektekilere de sıçradı. Genç yaşta bayan oyuncu olmanın zorluklarını yaşadın mı?
“Kültürel olarak bu olayların bir kısmını örtbas etme eğilimindeyiz. Kendi adıma toplumda bayan olmanın zorluğunu yaşadığımı düşünüyorum elbette. Umudum daha aydınlık yarınlar için.”
“İÇİMDE PATLAMANIN YAŞANDIĞI GÜN BENİM KIRILMA NOKTAMDI”
Senin için muvaffakiyet ne?
“Hayatın bütün istikametlerini yollarım olarak nitelendirirsem, benim için muvaffakiyet bu yolları tıpkı kavşakta kazasız buluşturmak manasına geliyor.”
Kırılma noktan nedir, anlatsana…
“Kırılma noktam içimdeki patlamanın yaşandığı gündü. Oyun ateşimin yandığını hissettiğim an, bunun benim kırılma noktam olacağını biliyordum. Hani bazen gününüzü bekliyor olursunuz. Dakika dakika, saniye saniye, teker teker sayarsınız. Benim için de bu türlü oldu. Bu durum oyunculuğa bakış açımı değiştirdi, bununla birlikte hayatım da değişti. Buradan anlayabilirsin oyunculuğun benim için yerini ve hayatımda kapladığı alanı…”
Şu an pek çok gencin istediği noktadasın. Herkes ışıltılı istikametini biliyor. Fakat perde gerisinde nasıl kederler, gerilimler var?
“Hayatımı çok küçük yaşıyorum, üç-beş dostum ve ailemle… Memnun olduğum anlar kadar değil natürel lakin bir noktada gerilimi ve kederleri de sevmek, kabul etmek gerekiyor, hayatın içinden geliyor bana. Bu sebepten kendimi sıkıntılarımla boğmuyorum, şu sıralar perde gerisi yorgunluk ve yoğunlukla geçiyor lakin bu halimden çok mutluyum.”
Kaynak: Hürriyet
Haberler.com
