‘Çocuklar Duymasın’ dizisinde canlandırdığı ‘Duygu’ karakteriyle tanınan Ayşecan Tatari, 2017 yılında kendisi üzere oyuncu Edip Doruklu ile New York’ta evlenmişti. Bodrum’a yerleşen çift, iki ay evvel bebeklerini kucaklarına aldı.
Kızı Müjgan’ı suda dünyaya getiren Ayşecan Tatari, Instagram hesabından doğum sürecinde yaşadıklarını takipçileriyle paylaştı:
* Bu fotoğrafı koyacağımı düşünmemiştim. Doğum hikayemdeki bütün bayanların olduğu bir tane koyarım diyordum, dördümüzün olduğu… Hekimim Şermin Hanım, Müjgân’ın ebesi Setenay, ben ve olağan doulam Pelin. Doğumhanenin kapısında yan yana verilmiş bir zafer pozu. Size onlardan bahsetmek için…
* O denli bir fotoğrafımız yok. Doğumhaneye de inmedik hiç ancak esasen bu süreçte emin olduğum tek şey, doğum, siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir. Evvel Pelin… Birinci o eklendi öykümüze. 20’li haftalarımızda tanıştık Bodrum’da. 30’’u haftalarda eğitimlere başlamak üzere sözleştik ve bu esnada da birlikte yoga yaptık haftada iki gün.
* Doula sözünün eski Yunanca’da kelamlık karşılığı, ‘köle kadın’ demekmiş. Sevmiyorum bu manasını. Artık karşılığı doğum destekçisi ki bu da yetersiz bir tarif. Daha doğrusu bence, tıbbi olarak size hiç bir müdahalede bulunmayan ve o an sizin neye gereksiniminiz varsa, sizin için o olan.
* Artık Pelin’e sorsanız; bütün iyi doulalar üzere, doğum için aslında bir doulanın kural olmadığını, insanın yalnızca vücuduna ve bebeğine güvenmesi gerektiğini ve her bayanın içinde bu gücün olduğunu söyleyecektir. Ben size diyorum ki, şart!
* Evet, tekrar siz doğuruyorsunuz ancak vücuduna ve bebeğine güvenmek için o yolu bir bilenle yürümek koşul zira aslında tam da bilmiyoruz süreci, ihtimalleri, işleyişi… Tekrar Pelin reddedecektir lakin o olmasa bu türlü bir doğum öyküm olmayabilirdi.
“HİÇ KORKMADIM”
* Bana daima soruyordunuz ya, ‘Korkuyoruz, siz korkmadınız mı?’ falan diye. Sancılarım başlayınca kalkıp müzik açıp, saçlarıma maşa yaptım. Demek istediğim, birinci andan son ana kadar, sancım en şiddetli geldiğinde de, doğum anında da kaygıya dair bir his yoktu içimde.
* Korkmamamın en büyük sebebi, öğrenmiştim süreci ve güvendiğim bir takımım vardı. Yaptığı işin maddi bir karşılığı olamaz bile bana sorarsanız. İnsanın lakin kız kardeşine olacağı çeşitten bir takviye o… Başkası son anda hayatımıza giren ebemiz, Setenay…
* Onunla hastane cinsine gittiğimizde tanıştık. (Bu bence kesinlikle yapılması gerekenlerden biri. Gidin, kalacağınız odayı, doğumhaneyi görün. Hemşirelerle, kat sorumlusuyla, ebelerle tanışın. Doğuma gittiğimde beni arkadaşlarım karşılamış üzere geldi bana.)
* Setenay’ın methini duymuştum daha evvel, tanışır tanışmaz da çok sevdim. Hastaneye gittiğimizde onun da nöbeti yeni başlamıştı. Ne doğumda bana verdiği takviyesi, ne sonrasında benimle ilgilenişini, ne de getirdiği taze tahin helvayı hiç unutmam. Bu süreçte edindiğim kız kardeşlerden ikincisi.
* Ve Şermin Hanım… Söylediği iki şeyi unutmuyorum, birinci tanışmaya gittiğimizde bana, ‘Ben doğuma inanıyorum’ dedi ve sürecin her adımında bunu hissettirdi bana. 30. haftam falandı tanıştığımızda. Sizin için gerçek tabibi bulmanın bir vakti yok, kalbinizin sesini dinlemeniz çok kıymetli.
* ‘Ben esasen orada bebek çıkarken başını tutmak için olacağım’ demişti birinci gün, onun yerine Müjgan’ı sudan çıkarttı. Ne vakit gitsem, o hafta girdiği doğumların hoşluğundan bahsetti laf ortalarında ve daima dedi ki ‘Sonunda bebeğe kavuşulan bütün doğumlar hoş doğum hikayeleri…’
* ‘Doktor tavsiye edilmez’ derler ancak ben tekrar olsa, onunla yürümek isterim bu yolu. Bana kendi vücuduma ve bebeğime güvenmeyi öğretenlerden o da…
* Bana anlatılan ya da okuduğum olumlu doğum öyküleri daima çok iyi geldi. O yüzden ben de birinci fırsatta anlatmak istiyorum size. ‘O yaptıysa, ben de yaparım’ diye cesaretlendirir tahminen birilerini.
* Edip’ten hiç bahsetmediğimin farkındayım. Anlatmaya kalksam, haksızlık ederim öykünün o kısmına…
Sözcü
