Corona virüsü salgını ile dikkatsiz davrandığımız her an onların emeklerine biraz daha saygısızlık ediyoruz. Müsaadeleri iptal edildi, emekli olmaları yasaklandı en berbatı de ortalarında bu amansız salgına yenik düşüp ömürlerini yitirenler oldu. Sıhhat çalışanları dünyadaki harika kahramanların çizgi romanlarda değil gerçek hayatta etten ve kemikten olduklarını her geçen gün bir sefer daha ispatlıyor.
Birinci dalgayı tam atlattık derken Kurban Bayramı’nın da tesiriyle Türkiye yine salgının pençesine düştü artık hastalığın seyrini hadise sayılarıyla değil hasta sayılarıyla belirliyoruz.
Salgında yeni doruğun kendini hissettirmesiyle birlikte 27 Ekim tarihinde sıhhat çalışanlarının yasal mazeret hariç yıllık müsaadeleri durduruldu. Hükümet ise salgınla çabada kâfi sıhhat çalışanı sayısının tutturulabilmesi için sıhhat çalışanının istifa etmesini yasakladı. Emeklilik süreçleri de durduruldu. Onlar büyük bir özveri ile çalışmaya devam ederken yurdun dört bir yanındaki sıhhat çalışanları salgının birinci dalgasının ikinci tepe periyodunda yaşadıklarını SÖZCÜ okurlarına anlattı.
‘EYLÜL AYINA GERÇEK BİR TÜKENMİŞLİK GÖRDÜM’
Temmuz sonuna kadar sürecin iyi yönetildiğini kaydeden tabip E.K., çalışma arkadaşlarında eylül ayına hakikat bir tükenmişlik gözlediğini aktarıyor. E.K., “Pandemi hastanesinde ve bilhassa ağır bakımda çalışan arkadaşlarımla eylül ayında konuştuğumda hepsinde bir tükenmişlik durumu algıladım. Bir arkadaşımın uzun mühlet ayakta kalmaktan ötürü ayakları ödemliydi. Aylardır genelde yalnızca tabipler ve hemşireler üzerine vurgu yapılıyor. Sayı olarak yardımcı sıhhat işçileri daha fazla ve onlar da çok büyük tehlike altındalar. Maalesef kamuoyunda bunlar yeteri kadar vurgulanmadı” diye konuştu.
Sıhhat çalışanlarının müsaadeye çıkması ve emekliliklerini istemeleri yasak. Fotoğraf: Shutterstock
‘HER GÜN BİR ARKADAŞIMIZ CORONAYA YAKALANIYOR’
Tıpkı devir fakülteden mezun arkadaşlarının Eylül ayında teker teker coronaya yakalandığını kaydeden E.K., “Sonuç olarak her şeye karşın Türkiye’nin bu süreci çok berbat yönettiğini düşünmüyorum. Birinci günlerde Sıhhat Bakanı’nın da bizim yanımızda durması bizi önemli manada motive etmişti. Yalnızca tedbirleri biraz erken gevşettik” diyor.
E.K. salgının başlarında kendilerine kâfi ekipman dağıtılmadığını hami kendisinin satın aldığını söylerken bu durumun ülkesi için üzücü olduğunu kelamlarına ekliyor.
‘BU TABLODAN SALGINI YÖNETENLER SORUMLU’
Bir aile sıhhati merkezinde tabip olarak misyon yapan B. T., sıhhat çalışanlarının müsaade hakkının alınmasına reaksiyonlu. B.T. her gün kaygı içinde yaşadıklarını belirterek, “Ülkemizde sıhhat çalışanlarına gereken ehemmiyet verilmiyor. Salgının bu boyutlara ulaşmasında biz sağlıkçıların değil salgını yönetenlerin sorumluluğu vardır” tabirlerini kullandı.
Sıhhat Bakanlığı’nın açıkladığı 10 Kasım Salı gününün corona tablosuna nazaran son 24 saatte 87 kişi hayatını kaybederken 2 bin 539 yeni hasta tespit edildi. Ağır hasta sayısının 3 bini geçtiğini açıklayan Sıhhat Bakanı Koca, “Kayıplarımızı azaltmak için hasta ve ağır hasta sayısını azaltmak zorundayız” sözünü kullandı. Fotoğraf: Depo Photos
‘POZİTİF SIHHAT ÇALIŞANI, GERİDE KALANLARIN DAHA ÇOK ÇALIŞMASI DEMEK’
Acil tıp uzmanı D. Z. ise, coronaya yakalanıp konutunda tedavi olmaya giden bir sıhhat işçisi yüzünden öbür sıhhat işçilerinin sırtına daha çok yük bindiğini anlatıyor.
Pandeminin başından daha makus bir durumda olduğunu savunan D.Z “Sağlık çalışanlarını koruyamıyoruz. Her gün bir hemşire, bir tabip müspet olup müsaadeye ayrılıyor. Olumlu olan her sıhhat çalışanı geride kalanların daha çok çalışması manasına geliyor. Sıhhat çalışanları olarak yorulduk ve tükendik. Müsaade, istifa yasağını da iyi karşılamadık. Sıhhat çalışanları Covid-19 testi vermiş olsalar dahi müspet çıkana kadar çalışıyorlar. Bu da üzerlerinde baskı oluşturuyor. Yüksek temaslı değillerse de çalışmak zorundalar. Bunların üzerine bu şekil uygulamaların da sürece girmesi, bizleri derinden üzüyor.” tabirlerini kullanıyor.
Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi çalışanları salgının başından bu yana pandemi ile çaba ediyor. Fotoğraf: DHA
‘TUVALETE MÜSAADE VAR, YEMEK BİLE SEYİR HALİNDE YENİYOR’
‘Süreç iyi yönetilemiyor’ diyerek kelamlarına devam eden D.Z., “Fiziki şiddetin yanı sıra sözel şiddet de artmış durumda. Herkes bu süreçte epeyce gergin. Test için beşerler saatlerce sırada bekliyor. Corona virüsü dışında olağan hastalar da istedikleri vakit sıhhat hizmetlerine ulaşmakta zorluk yaşıyor. Filyasyon takımları ilaç dağıtımlarına yetişemiyor, ambulans çalışanları günde yalnızca tuvalet molası veriyor, dinlenemiyor, yemeklerini seyir halinde yemek zorunda kalıyorlar. Üstümüze titreyecekleri yerde bizlere bu yasakları dayatıyorlar. Artık hastanelerde yer kalmadı, süreç yönetilemiyor.”
‘İNSANLAR BENDEN UZAK DURUYOR’
Bir pandemi hastanesinde çalışan hemşire A.Y., insanların hastane dışında hemşire olduğu için kendisinden uzak durduklarını söylüyor. A.Y., “Hayat kurtarmak hoş bir şey, işimizi severek yapıyoruz fakat artık birilerinin de bizleri düşünmesini istiyoruz, kendimizi bedelsiz hissetmek istemiyoruz. Yaşadığım apartmandaki komşularım benden kaçıyor. Kapımın önünden nefes bile almadan geçmeye çalışıyorum” sözlerini kullandı.
Erciyes Üniversitesi (ERÜ) Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Kısmı Dr. Öğretim Üyesi 39 yaşındaki Türkmen Bahadır Arıkan, vazife yaparken yakalandığı corona virüsüne yakalandı. 14 günlük tedavinin akabinde hastalığı yenen Arıkan, “Şimdi işimize ve ameliyatlara başladık ancak bir yorgunluk hali devam ediyor. Evvelce spor yapıyordum fakat artık koşamam. Hastalık birden yakalıyor ve çabucak de bırakmıyor” dedi. Fotoğraf: DHA
‘HASTA YAKINI ŞİDDET UYGULADI, ŞİKAYETÇİ OLMADIM’
Baş hemşire olarak misyon yapan K.A ağustos ayında acile trafik kazası için yaralılar geldiğini yaralılara steril pandemi kıyafetleriyle müdahale ettiği için yaralanın yakınları ile tartıştığını anlatıyor. K.A., “Steril kıyafetlerimle yaralılara müdahale ediyordum. Öbür arkadaşlar da yaralılardan birinin oğlunu sakinleştirmeye çalışıyordu.
O esnada birisi üzerime yürüdü ve beni hırpaladı. ‘Acele et, çıkar şu kıyafetleri, babamı kurtar’ diyerek bağırdı. Acısını da anlayabiliyordum fakat kıyafetlerimi çıkarmam mümkün değildi. Zira tulumum, esirgeyici kıyafetim ve gözlüklerim, hem hastalarımızın hem de bizlerin sıhhati açısından vazgeçilmez.
Babasının acısından o denli yaptığını bildiğim için şikayetçi olmadım. Olsam da bir şey değişmeyecekti” diyerek sıhhatte şiddet utancını bir sefer daha gözler önüne seriyor. K.A. öbür bir vakit ise bir hasta yakınına ziyaretçi almanın yasak olduğunu anlattığı için hızına yumruk yediğini tabir ediyor. K.A., “Bir hasta yakınına pandemiden ötürü tek ziyaretçi kabul ettiğimizi ve içeri girmesinin mümkün olmadığını söyledim.
Bunun üzerine söylenerek uzaklaşsa da, bir anda koşarak arttan saldırdı. Yüzüme yumruk darbesi yedikten sonrasını hatırlamıyorum. Kendime geldiğimde darp raporu aldım ve şikayetçi oldum. Cezasını da çekmesini istiyorum. Aylardır konutumuza gidemedik, karşılığı bu olmamalıydı” diye konuştu.
Sözcü
