Covid-19 salgınının Türkiye’de görüldüğü geçen yıl Mart ayından bu yana ağır bir gayret veren sıhhat çalışanları, bir taraftan da ailelerine olan hasretin tartısıyla yaşıyor. Pandeminin başından itibaren daima ‘aileme virüs taşırsam’ kaygısıyla yaşayan sıhhat çalışanlarının büyük kısmı, riskin devam ettiği bugünlerde de virüs bulaştırma telaşıyla hala ailelerinden uzakta kalmayı tercih ediyor.
Mersin’de de kimileri Covid-19’u da atlatan ve ailelerini çok özledikleri halde sorumlulukları ağır bastığı için aylardır meskenlerine gitmeyen sıhhat çalışanları, pandemi bir an evvel bitip ailelerine kavuşmak için herkesi sorumlu ve şuurlu davranarak tedbirlere uymaya çağırıyor.
Mersin’in merkez ilçe Yenişehir Belediyesinin geçen yıl Ağustos ayından itibaren sıhhat çalışanlarına tahsis ettiği Mustafa Baysan Yüksek Öğretim Erkek Öğrenci Yurdunda da şu anda 102 sıhhat çalışanı kalıyor. Bunlardan aile doktoru Dr. Haydar Karakoyun, biri zihinsel ve bedensel engelli iki çocuğu ile eşine virüs bulaştırmamak için 10 aydır yurtta kalırken, annesi ve babası işitme engelli olan hemşire Berrin Uz da yaklaşık 4 aydır ailesinden farklı yaşıyor.
EN BÜYÜK KORKUSU
Tırmıl Aile Sıhhati Merkezinde çalışan ve 21 yıllık doktor olan Dr. Haydar Karakoyun, biri zihinsel engelli iki çocuk babası. En büyük korkusu ise 18 yaşındaki zihinsel ve bedensel engelli kızı İlayda ile 13 yaşındaki oğluna ve öğretmen olan eşi Sona’ya virüs bulaştırmak. Aylardır konutuna gitmeyen Karakoyun, bu süreçte korona virüse de yakalandığını ve tercihinin ne kadar gerçek olduğunu vurguladı.
CEP TELEFONUYLA GÖRÜŞÜYOR
Çocuklarıyla cep telefonuyla imajlı olarak görüşen ve hasret gideren Dr. Karakoyun, pandeminin Türkiye’de görülmesinin akabinde mayıs ayından itibaren konutuna gitmediğini söyledi. Karakoyun, “Kızım hem zihinsel engelli hem de kronik hastalıkları var. Korona virüsü kızıma ve etrafıma bulaştırmaktan korktuğum için bir yol arayışındaydım. Hatta birinci başta bir daire kiraladım. Sonra bir müddet Büyükşehir Belediyesinin Macit Özcan Tesislerinde kaldım. Yenişehir Belediyemizden Mustafa Baysal öğrenci yurdunun açılacağını ve sağlıkçılara hizmet vereceğini duyunca buraya geldim. Geçen sene mayıs ayından bu yana meskenime pek gidemiyorum, zira kızıma bulaştırırım diye korkuyorum” dedi.
“TAMAMEN KAYBETMEKTENSE, SEVGİMİ BÜYÜTÜYORUM”
Konutundan başka olmasının kuvvetli bir süreç olduğunu, lakin kendisini ‘koskoca hayattan bir yıl çok kıymetli değil’ diyerek motive ettiğini belirten Karakoyun, “Sonuçta kızıma, oğluma eşime, komşularıma bulaştırabileceğim ölümcül bir hastalık varken, onları büsbütün kaybetmektense hayatımdan bir yılımı uzak kalarak, içimdeki sevgimi büyüterek yaşamaya çalışıyorum. Duygusal anlar da yaşıyorum. Ortada bir uzaktan da olsa sarılamadan görüşüyoruz fakat kızım hala kabullenemedi. Biraz zorlanıyor ancak mecbur o denli bir süreç olacak, bu bir savaş. Bu savaşta da bizler en öndeyiz. Hastalığın bulgu vermesi en az bir hafta sürüyor. O hafta içerisinde ben meskene gitmiş olsam çocuklarıma bulaştırabilirim. Bunu önlediğimi düşünerek katlanıyorum. Sıhhat Bakanımız ‘pandemi bitti’ dediği ana kadar bu türlü sürecek. Umarım bir an evvel olur” diye konuştu.
KORKTUĞU BAŞINA GELDİ
Yaklaşık 40 gün evvel korona virüse yakalandığını da söyleyen Karakoyun, kendisini yurtta izole ettiğini, lakin çok yüksek ateş, nefes darlığı, kalp çarpıntıları, göğüs ağrıları olunca hastaneye kaldırıldığını anlattı. Karakoyun, “13 gün hastanede yattım. Yurdun buradaki kıymetini bir defa daha anlamış olduk. Allah razı olsun bu yurdu bize açanlara. Şayet ben o süreç içerisinde hastalık tespit edilene kadar meskene gitmiş olsaydım çocuklarıma bulaşacaktı. Kızımın hayatını tehlikeye atmış olabilirdim. Bu nedenle yurttaki tüm hizmetler için liderimize ve buradaki arkadaşlarımıza çok teşekkür ediyorum” sözlerini kullandı.
Toplumdan maske, aralık ve paklık kurallarına ciddiye alarak uymalarını isteyen Dr. Karakoyun, “En ufak bir kuşkularında kesinlikle bir sıhhat kuruluşuna başvurup testlerini yaptırsınlar ve gerektiği üzere önemli bir halde kendilerini izole etsinler” dedi.
ANNESİ VE BABASINA KIYAMIYOR
Hemşire olarak misyon yapan 22 yaşındaki Berrin Uz ise 4 aydır yurtta kalıyor. Annesi 43 yaşındaki Neslihan ve babası 48 yaşındaki Halil Uz’un işitme engelli olduklarını lisana getiren 4 yıllık hemşire Uz, işitme engelli ablasıyla birlikte aylardır meskenden uzakta yaşadıklarını söyledi. Uz, “Anneme ve babama bulaştırma riskinden çok korkuyoruz. Onlara bulaşırsa hastaneye yatma süreci çok güçlü geçer, zira birçok sıhhat çalışanı arkadaşımız işaret lisanı bilmediği için kendilerini söz edememe dehşetleri var. Bu nedenle en çok aileme bulaştırmaktan çok korkuyorum. Kendimden geçtim, ailem çok değerli benim için. O yüzden burada kalmayı tercih ettim. Yenişehir Belediye Lideri Abdullah Özyiğit’in bu türlü bir imkan sunduğunu öğrendim ve birinci fırsatta buraya geçtim. Yaklaşık 4 aydır burada kalıyorum” biçiminde konuştu.
“ÇOK ÖZLÜYORUZ”
Ailesiyle daima telefonla manzaralı konuştuklarını belirten hemşire Uz, birbirlerini çok özlediklerini, fakat süreci atlatıncaya kadar bu duruma katlanmak zorunda olduklarını söyledi. Pandemi bitene kadar yurtta kalmayı sürdüreceğini tabir eden Uz, “Ailem gün içerisinde tekraren arıyor, dikkat etmemi tekraren vurguluyorlar ve bana kavuşabilmek için sabırsızlıkla pandemi sürecinin bitmesini istiyorlar. Ben de çok özledim onları. İki kız kardeşiz, ablam işitme engelli öğretmeni. O da annemlerden farklı yaşıyor. İki kızları da uzakta olduğu için hasretleri çok yoğun” diye konuştu.
“İŞARET LİSANIYLA HASRET GİDERİYOR”
Uz, annesiyle telefondan işaret lisanıyla imajlı konuşarak hasret giderdi. Hemşire Uz, annesinin, insanların bu süreçte duyarsız davranmalarına kızdığını da aktararak, salgının bir an evvel bitmesi için herkesten kurallara uymalarını istedi.
İHA
Sözcü
